Pani Ekscelencja

Nie wiem czy to jakaś rewolucja, ale na pewno rzecz w szafie niesłychana, a mianowicie pierwszy raz od czasów całkowitego modowego ubezwłasnowolnienia (przedszkole i wczesna podstawówka), kiedy to mama uszczęśliwiała mnie pamiętną czerwoną czapką z logo Chicago Bulls (wtedy równie dobrze mógł być to nadruk sieci tanich sklepów spożywczych, i tak zapewne nie wiedziałabym o cóż takiego chodzi), czerwonym dresem z Myszką Miki, który nota bene rósł razem ze mną i czerwonymi, z całego serca znienawidzonymi szkolnymi kapciami, przekonałam się do koloru czerwonego. Owszem, parę lat zajęła mi walka z nabytą nienawiścią do tego koloru, jednak jak widać wyszłam z niej z tarczą. Może czerwonej czapce tak naprawdę nie należy się aż tyle uwagi, jednak u mnie ten element to niemal krok milowy w zapełnianiu szafy kolorami. A wspomnianej czapce towarzyszy dziś żonobijka UNIF, ultramiękka, vintage'owa skórzana kurtka i Campbelle.

.